Mesaj Sayısı : 495 Yaş : 36Nerden : AnKaRaPuan : 709Rep : 3Kayıt tarihi : 08/01/09
Konu: Cem Adrian - Bir MeLek ÖLürken Salı Ağus. 25, 2009 8:19 am
Ellerim sessiz soğuk ve Suskun öyle dururken
Yalnızlık gittiğin yoldan bana geri gelirken gözlerimden yaş yerine sessiz harfler damlarken
Sen sen sen giderken ben ben ben kalırken ayak sesleriyle bütün camlar pencereler inerken
bir veda saçlarımdan tutup beni yerlerde sürüklerken yüzümde ne acı ne keder sana son kez bakarken
sen sen sen giderken bir kalp burda kalırken bir şehri bir tekmeyle benim üstüme yıkarken bir dua dudaklarımdan düşüp paramparça olurken sen sen sen giderken ben ben ben kalırken
Sustu içindeki yorgun yüzündeki Düştü elindeki öldü bir melekti
Yağmur gecenin karanlığını gökten söküp atarken rüzgar bulut bulutlarınla beyaz şimşekler çakarken uykusundan uyanmış çocuklar korkmuşlar ağlarlarken içlerinden biri neden tanrı çok mu üzgün ki derken
göç yollarında kuşlar kaybolmuş ölürlerken
bir deniz kıyısında bir adam hala onu sayıklarken gökyüzüne açılmış eller birer birer kapanırken sen sen sen giderken bir meleği öldürürken
veda etmeden gidilmez çocuk bu vedadan sayılmaz çocuk bir melek ölürken böyle sessiz durulmaz çocuk
Sustu içindeki yorgun yüzündeki Düştü elindeki öldü bir melekti..